مستثنیات اعاده دادرسی خاص (اعمال ماده 477)

موارد شمول اعاده دادرسی خاص را در ماده 477 آیین دادرسی کیفری مطالعه می نماییم لکن در برخی موارد اعاده دادرسی به نحو خاص موضوع آن ماده ممنوع است که این موارد را می توان به نحو زیر خلاصه نمود:
اول) احکام غیابی
اجازه اجرای حکم غیابی، به معنای قطعی بودن آن نیست. لذا کلیه احکام غیابی قابلیت واخواهی و در برخی مواقع علاوه بر آن امکان تجدیدنظرخواهی را نیز داشته و از این جهت مسیر اعتراض به صورت عادی هموار می باشد لذا اعمال ماده 477 ق.آ.د.ک. موقعیتی ندارد. در این خصوص در رأی وحدت رویه شماره 639 مورخ 11/8/1378 هیأت عمومی دیوان عالی کشور آمده است «تا زمانی که طریق عادی رسیدگی مفتوح باشد، مجالی برای ورود به مرحله رسیدگی فوق العاده نیست و با توجه به این که دادنامه غیابی، حکم غیر قطعی و قابل اعتراض و بعضاً قابل تجدیدنظر خواهی است و تا وقتی که مهلت واخواهی و تجدیدنظر خواهی سپری نشده و یا به اعتراض و تجدیدنظر خواهی رسیدگی نشده باشد، اعمال مقررات اعاده دادرسی نیست به رأی غیابی وجاهت قانونی ندارد.»
دوم) گزارش اصلاحی
ماده 184 قانون آیین دادرسی مدنی مقرر داشته «دادگاه پس از حصول سازش بین طرفین... رسیدگی را ختم و مبادرت به صدور گزارش اصلاحی مینماید. مفاد سازش نامه که طبق مفاد فوق تنظیم می شود نسبت به طرفین و وراث و قائم مقام قانونی آنها نافذ و معتبر است و مانند احکام دادگاهها به موقع اجرا گذاشته می شود.» به این ترتیب به نظر میرسد گزارش اصلاحی را نمیتوان حکم دادگاه تلقی نمود و مالاً مشمول ماده 477 ق.آ.د.ک. دانست. اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه شماره 2067/7-13/8/1382 اعلام نموده: «... به گزارش اصلاحی حکم دادگاه اطلاق نمی شود... اگر گزارش اصلاحی حکم بود، ضرورت نداشت تا مقنن در ماده 184 ق.آ.د.م. به واژه (مانند) در مقام اجرای آن متوسل شود. لذا مشابهت در نحوه اجرا، گزارش اصلاحی را در زمره احکام دادگاه قرار نمی دهد.»
سوم) دستور موقت صادره از سوی مقامات قضادی دادسرا
مستفاده از تبصره 2 ماده 477 ق.آ.د.ک. در مورد دستور موقت صادره از سوی مقامات قضائی دادسرا امکان اعاده دادرسی از طریق رئیس قوه قضاییه وجود ندارد.
برگرفته از کتاب «مبسوط در آیین دادرسی کیفری، نویسنده مجتبی باری»
در کانال «آذر عدل» (کانال تخصصی آیین دادرسی کیفری) با ما همراه باشید.